| |
Σ’ άρεσα, μα ‘σουν δύσκολη.. )pp
Θυμάμαι που καθόσουνα στο μπρος μου το θρανίο
και πάντα σου πιλάτευα την στέκα στο κρανίο,
έκανες πως νευρίαζες και δήθεν σου την σπούσα
μα πιο πολύ μου θύμωνες αν δεν ..σε ενοχλούσα !..
Όταν σε ξεμονάχιαζα σε άδειο περιβάλλον
μού ‘κανες τσιριτσάντζουλες, πως τάχα τά ‘χες μ’ άλλον
αντίθετα χωρίζαμε σαν μού ‘δινες φαρμάκι
μ’ αμέσως σε συνάνταγα στο ..διπλανό σοκάκι.
Σού γραφα σημειώματα, εγώ ο καψερός σου,
με μία λέξη «[B]Σ’ αγαπό[/B]» και τα πετούσα εμπρός σου
κι εσύ τα ποδοπάταγες αδιάβαστα σαν αίγα
μ’ αργότερα μου έλεγες πως γράφετε μ’ “ωμέγα”
Το ‘ξερα, δεν μ’ αγάπησες, ποτέ σου δεν με είδες,
κι ας έσκαγα για πάρτη σου τριγύρω σου οβίδες..
Την πείνα μου την χόρτασες μονάχα με κινίνα
με δάκρυα, με χυλόπιτες και μία ..λαμαρίνα !
Και μόνο όταν τά΄μπλεξα, ο έρμος με μιαν άλλη
σε έπιασε ταρτάκουλο, φόβος και παραζάλη
κι εκεί που σε κυνήγαγα σαν να ΄σουν λαγουδέρα
έμεινες για το πείσμα σου, μπουκάλα σε ραφιέρα !...
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
