| |
| | Για ποια απόσταση μου μιλάς; |  | | | 5:40 a.m. 05|06|16 | | |
Κι εγώ, εσένα Θέλω...
και δεν σε θέλω ούτε με διακοπές, ούτε με ξυπνητήρια-αυτές τις βόμβες καθημερινότητας που έπρεπε να τις ρυθμίζεις κάθε-μα κάθε μέρα, όταν πέφταμε μαζί για ύπνο... Και επέμενες, να τις κουρδίζεις καλά, για να χτυπήσουν όπως ακριβώς είχες προβλέψει, τη σωστή ώρα, το σωστό λεπτό και το σωστό δευτερόλεπτο!-να μην αφήσουν ούτε ένα λεπτό πραπάνω(!) στην τυχαιότητα, στη σύμπτωση(;) ότι εκείνο το βράδυ-μπορεί και να κοιμόμασταν μαζί... δεν ήθελες ούτε ένα δευτερόλεπτο να πάρει παραπάνω-μην τυχόν και χαλάσει το κατά τ'άλλα καλοκουρδισμένο πρόγραμμά σου!
Αν είναι έτσι, δεν θέλω τίποτα. . .
Σε Θέλω,
Και Θέλω να με Θέεεεες, και να το φωνάζεις έτσι με όλη σου τη δύναμη, να με θες χωρίς ωράρια, όλη την ώρα, κάθε μέρα. . . Όπως ένας τρελός που έχει χάσει από πολύ καιρό την αίσθηση του χρόνου...
Να ξαπλώνουμε και να μη σε νοιάζει αν είναι βράδυ ή πρωί, αν έχεις -όντως- να ξυπνήσεις την επόμενη μέρα-άσε αυτές τις βόμβες της καθημερινότητας σου είπα!
να μη νιώθεις κούραση, μοναξιά ή ανεπάρκεια, όταν είσαι μαζί μου...όπως δεν αισθάνομαι ούτε εγώ...
Και να μην το βλέπεις όλο αυτό/ό,τι και να ναι το "Αυτό"/ σαν ένα χρονοδιάγραμμα...
ΣΤΑΜΑΤΑ να τα βλέπεις όλα σαν ένα τεράστιο χρονοδιάγραμμα!
Θέλω, ρε παιδί μου, πως να στο πω...
Θέλω να σου λείπω.
Όπως μου λείπεις κι εσύ.
Και να μετράς τις μέρες αντίστροφα, μέχρι να με ξαναδείς...και να μην λέει να περάσει η ώρα, να μην περνάνε τα λεπτά, να σου φαίνονται σαν αιωνιότητα τα δευτερόλεπτα...
Κι όταν-επιτέλους!-κοντέυει η ώρα να με δεις, να μην μπορείς να ησυχάσεις! Να κάνεις σαν ένα μικρό παιδί, να ρωτάς συνέχεια και με αγωνία: "Τελικά φτάνουμε;"... Και να μην ξέρει κανείς να σου πει,
και εγώ-που ξέρω, να μη σου λέω...
Και να μην μπορείς να ησυχάσεις ούτε λεπτό-
και να με ψάχνεις στο πλήθος απελπισμένος,
και να τρέχεις..
και να ρωτάς παντού...
Και όχι από συνήθεια--Μα ποιος, στα αλήθεια θα ήθελε αυτό να καταντήσει σε συνήθεια..;!! -
Και όχι γιατί "πρέπει", όχι γιατί "έτσι πρέπει να γίνεται",
Δεν θέλω να το κάνεις ακόμα και αν στο ζητάω εγώ!...
ΜΑ, το θέλω Εάν- Μόνο- "έτσι αισθάνεσαι", και δεν μπορείς χωρίς αυτό...
Υ.Γ: Εν τέλει, όσο και εάν έτρεχες συνέχεια, η μεγαλύτερη απόσταση που χρειάστηκε να διανύσεις ποτέ, είναι η εξής:
Από το μυαλό, μέχρι την καρδιά σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αξίζει, φίλε μου, να ζεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει! (#) | | | |
|
Κων/νος Ντζ
23-09-2016 @ 07:42 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
23-09-2016 @ 15:50 | Πολυ ομορφο!!!
Μπραβο σου!!!
::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-09-2016 @ 23:26 | Χειροκροτω, συμφωνω και επαυξανω......καποτε παλιααααα αυτα που γραφεις εγω τα εζησα και ηταν σουπερ περασαν 35 χρονια και ακομα τα θυμαμαι. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
