|
| vi.βλέποντας τ' όνομά σου | | | Παρατηρώντας στο ξέφωτο της λίμνης
ν' αναπεταρίζει το φεγγάρι,
σαλεμένο στο ρευστό μαύρο χρώμα
της νύχτας και της αποθυμιάς...
Κι από πάνω,τ' αστέρια αμέτρητα
-μεγάλα,μικρά-στο αχανές του βλέμματος,
που θέλει να πιάσει τ' άπιαστα
στο κέντρο της μαύρης ίριδας.
Είναι,ξέρεις,παράξενο καμιά φορά,
ενώ δεν μπορείς να τα προλάβεις όλα
να τα ρίξεις μια ματιά-εσένα τ' άπιαστο
σε θεωρώ εφικτό-.
Και να θέλω ν' αδιαφορήσω,δε γίνεται.
Μέσα σε τούτο τ' αχανές,που λέγεται
κόσμος,κουκκίδα μπορεί να 'σαι,
μα για μένα ολόκληρη στεριά.
Η συνέπεια ίδια*η πικρία απαράλλαχτη.
Θωρώντας τ' όνομά σου και διαβάζοντάς το,
πληγή ανοιχτή παραμένεις.
11/09/2016
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Κων/νος Ντζ 23-09-2016 @ 20:07 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | πανσελινος 23-09-2016 @ 20:51 | Θωρώντας τ' όνομά σου και διαβάζοντάς το,
πληγή ανοιχτή παραμένεις.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μαυρομουστάκης 23-09-2016 @ 21:36 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | aridaios 23-09-2016 @ 23:29 | κουκκίδα μπορεί να 'σαι,
μα για μένα ολόκληρη στεριά.
::rock.::
Μάρκο
Ανάμεσα στ' αστέρια η γή μας είναι μια κουκκίδα ... ::yes.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 24-09-2016 @ 00:00 | Παρα πολυ ομορφο, καλο ξημερωμα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Αγνή 24-09-2016 @ 02:08 | κουκκίδα μπορεί να 'σαι,
μα για μένα ολόκληρη στεριά.
::theos.:: | | smaragdenia 24-09-2016 @ 08:34 | Η συνέπεια ίδια*η πικρία απαράλλαχτη.
Θωρώντας τ' όνομά σου και διαβάζοντάς το,
πληγή ανοιχτή παραμένεις.
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | AF1953 25-09-2016 @ 07:29 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|