| |
Τα τελευταία 4 έτη επαγγέλλομαι φύλακας του παράδεισου.
Οι λευκές κορδέλες που καλύπτουν το σώμα μου φαίνονται κάποιες Κυριακές και τα βροχερά πρωινά.
Η ομορφιά που κρύβω είναι απέραντη και απερίγραπτη.
Το σώμα μου, που είναι αυτού του κόσμου, περιγράφεται αν και αμφιταλαντεύεται μεταξύ ασχήμιας και δύναμης.
Ενίοτε φέγγει σαν το παγωμένο μάρμαρο, ένας μονόλιθος υπεροχής και γνώσης.
Άλλες φορές το κρέας μου λιώνει και η ασχήμια των οστών μου προσβάλει τους γύρω μου.
Ποτέ δεν τους μίσησα που στρέφουν αλλού το βλέμμα τους.
Όταν τα κόκαλα μου βλέπουν το φως της μέρας, εγώ ο ίδιος δεν τα κοιτάω.
Έμαθα να κοιτάω άλλου σε τέτοιες περιπτώσεις.
Όταν η μάτια μου πέφτει στις λίγες αρτηρίες που τρέφουν την ασχήμια μου, βλέπω νήματα να συνδέονται σε νοήματα και τα νοήματα σε νόμους.
Και η ματιά μου θολώνει. Δεν αντέχει τέτοιους νόμους. Έμαθα να κοιτάω αλλού.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
