| |
Βραδιάζει πάλι κι ο χορός καλά κρατεί
οι δρόμοι όλοι στο ημίφως οδηγούνε
κει που τα όνειρα και πάλι θα πνιγούνε
κει που η μιζέρια της ζωής μου το απαιτεί
Θέλω χαμόγελα γλυκά για να φορώ
πρέπει να δείχνω τους χυμούς και τους ανθούς μου
ας έχω άγρια φουρτούνα στους βυθούς μου
όταν με βάζει ο μαλάκας στον χορό
Της φαντασίας μου τα «θέλω» θ’ απατώ
θα του μιλώ για της πατρίδας μου τα γκέτο
θα ‘μαι γι αυτόν ένα μπερλόκ, ένα πακέτο
θα με ποθεί, και θα βρωμά απ’ το ποτό
Από την πίκρα θα πονώ και θ’ αλυχτώ
που δεν μου κάθισε της ζήσης μου το ζάρι
κι ο μαστροπός με αγριάδα θα κοζάρει
μη στείλουν κέρασμα και δεν το αποδεχτώ
Για λίγα ευρώ θα κάνω πάλι υπομονή
σ’ ένα κελί, θα μπαίνω θα ‘χω το καπάρο,
θα ‘ναι υγρό , μα και πνιγμένο στο τσιγάρο
κι απελπισμένος θα ζητά την ηδονή
Πως λαχταρώ μιάν αγκαλιά σαν μια πνοή
από Αλβανό, από Ινδό, ή από Τούρκο
που θα με τράβαγε απ’ τον άθλιο το βούρκο
να με ξανάβγαζε και πάλι στην ζωή
Βραδιάζει πάλι κι ο χορός καλά κρατεί
πάλι στο άθλιο ημίφως θα χορεύω
πάλι να φύγουν λίγες ώρες θα παλεύω
Αχ! να στεκόμουν ως το τέλος δυνατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
