| η ψυχή μας μια στιγμή ανθίζει
από σπόρο διάλεκτο φυτεμένο
με όλα τα σημάδια διαβασμένο
λουλούδι ανοικτό με έντονο χρωματισμό
κάθε θάνατος ιδανικής στιγμής
μαραίνεται το λουλούδι της ψυχής
θέλει χρόνο για βγει νέο λουλούδι απ΄την αρχή
να ανοίξει ηδονικά, να σκορπίσει της ζωής τη γύρη
από τυχαίο σπόρο άγνωστης αισθητής κίνησης του αέρα.
φυτρώνουν πολλές ξέφρενες στιγμές
ξεχωρίζουν όμως εκείνες οι πιο δυναμικές
πρώτες του πόνου μεγαλώνουν με τα δάκρυα ριζώνουν
άλλες πιο μικρές λησμονημένες μένουν
κήπος των ξέφρενων στιγμών
χωρίς, ποικιλία διαφορετικών
συναισθημάτων μοναδικών θεϊκών
μονότονο το μίσος της αγάπης ήχος
ανήλιαγος ο κήπος της ζωής ο μίτος
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|