| |
Και πάλι παίρνεις το μετρό
Κι έχεις το βλέμμα στο κενό
Κι αφήνεις τα προάστια,
Και επιστρέφεις τακτικά
Στα χρόνια σου τ' αλλοτινά,
Στων ποιητών τη γειτονιά...
Rf: Στο μπαρ τού Νίκου, κι όχι τόσο από γινάτι
Η Ελενάρα έχει μόνιμο πελάτη
Που η ψυχή του παραμένει στο Παγκράτι
Και με ήλιο, και με συννεφιά
Και ίσως δίχως συντροφιά...
Κι όμως: Αλλάζεις εαυτό
Και τραγουδάς νέο σκοπό
Στο απέραντο αστικό κενό,
Στο Άλσος, ως το Ζάππειο...
Rf: Στο μπαρ τού Νίκου, κι όχι τόσο από γινάτι
Η Ελενάρα έχει μόνιμο πελάτη
Που η ψυχή του παραμένει στο Παγκράτι[I][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
