| |
αλλο τασεις αλλο στασεις
σταση που γινεται μοδα (και ποιος το καταλαβαινει), ειναι φακος αποπλανηση ποζα
και δεν λεω οτι δεν ειναι χασιμο!
απο παντου περνας.. (κ' ενοεις το "ευχαριστω!" που λες)
κι αιφνης σαν παιδι παλι, απο το χερι της μαμας χαμενο, στο πληθος
μεσα σε καποιο πολυχωρο που λες, κ’ εισαι σε κοινοβιο! μολις μια τσιχλοφουσκα απ το κεφαλι σου πανω «δεν ειναι ψεμα»σκαει μυτη.. συνεπαρμενος ο ανθρωπος χτυπας τα χερια χερακια σου, κρουουν! νασου ευθυς και ο σκυλος! να «λεει» οπως η γατοπαρεα στο ικεα «δεν ειμαι ψεμα» .. εσυ ν’ ακους «δεν ειναι», και παλι, απο τα ματια σου να χανεται, βοη και φακος.. με μονο το σωμα σου εκει, καταμεσης της φωταγωγιας σα πυγολαμπιδα.. ανοιχτο ενας διαδρομος που περιμενει να προσγειωθει η ψυχη του.. απο ταξιδι αισθητο σε αλλοτινο χρονο με την αποκομιδη της βασιμης υποψιας, πως, ο εν λογω χωρος σαν ο οποιοσδηποτε, δν εχει αλλη μαγεια να δωσει η μαγικη πυλη δεν στεκει, για πολυ πουθενα.. οπως κι εσυ απο κει, περαστικη, ειναι.. ο τονισμος της ουσιας που περναει μεσα απο την αλλαγη, απροσαρμοστη.. ειναι το «παλιο» απειρο -απτο οσο μια αντανακλαση διαφορη απο την πηγη προελευσης της-, και η πρωτοπορα τεχνολογια ολοενα σα μαγισσακι και σαν αερικο, το προβαλλει με χιλους δυο τροπους, πουλωντας το ρτητανεξαα το ενα κομματι μετα το αλλο και για νεο, και δεν ειναι καμια πλανη,που πλαναται στον αερα,ναι.. ειναι του παλιο(α)χρονου κοΜατια ..και αυτο ειναι κατι, που αν δεν το αντιληφθεις μονος σου, σε εναν κοσμο επιπλαστο, που ανταγωνισμος αισχρο-κερδια καταρχας, κυριαρχουν απο καιρο σε καιρο, στο πουν δεν στο πουν, το καταλαβαινεις;
..ειναι και το παιχνιδι παλιο που παιζεται σαν να’ταν αχρονο.. σα το σπαστο τηλεφωνο με τα ψιλα γραμματα ενα πραγμα
«ψαλιδια» παντου, εις στο ονομα εκσυχρονισμου εκμοντερνισμου και της (καθε) ιστοριας, εχουν τιμητικη και η καθε «υφανετ» -σβησμενο απο τον χαρτη- δρομο.. η «πεταλουδα» της φωτιας και της βροχης μια φορα, αποθεωνεται κα νο νι κα! κατοπι σβησιματος γιορτης, εξον κι αν, επιστρεψει σε προτερη κατασταση! ..και ειναι η μαγεια,
-σαν αλμυρα νοτερη- αυρα, του ασυνειδητου που μας περιβαλλει-
στο να μας εκτελει και να μην εκτελειται..
«Υπάρχουν πράγματα μέσα στην ψυχή που ζουν και λειτουργούν ακριβώς σαν να ήταν συνειδητά, ενώ το εγώ δεν υποπτεύεται καν την ύπαρξή τους». (Jung C.)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
