| |
Πήρα τον ίδιο δρόμο που διαβαίνω
της μοναξιάς της νύχτες,
και εσένα τυχαία συνάντησα
και μου ΄διωξες τις πίκρες.
Κι όταν σε ρώτησα ..
¨Όμορφη είσαι σαν την Παναγιά, πως είναι τ΄όνομά σου;;¨
γύρισες και μου απάντησες ... Μαρία.
Γεια σου Μαρία αποκρίθηκα,
σαν άστρο είσαι φωτεινή,
σαν την φωτιά θερμή και
την ψυχή μου ζέστανες.
Και σαν τ΄ Οκτώμβρη
βροχούλα φθινοπωρινή,
ω πως την δρόσισες,
την ξερή της καρδιάς μου γη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
