| |
| | ~* Άνεμος έγινα *~ |  | | | Μ' αγγίζουν αισθητά οι προσδοκίες και γεύομαι τ' άρωμα σου, ζωντανά, της ύπαρξης σου, με χαϊδεύουν νοσταλγίες κι ο χρόνος, ερεθίσματα χτυπά | | |
[align=left][B][I]
. . *~* Άνεμος έγινα *~*
Έλα να κυλιστούμε στη βροχή,
εκεί που αναδύεται το ουράνιο τόξο
αισθητά ν' αλμυρίσουν οι καιροί
κι από την έλξη, ν' ανεβούμε στο θόλο.
Θέλεις αγάπης αγέρα,
καυτό μου σύννεφο,
σαλεύω τη φύση που μέσα σου ζω,
να επαφίεσαι, στου πόθου μου τη φλόγα
κι εγώ τα μάτια σου,
να κάνω φυλαχτό !
Επάνω στις καμπύλες των χρωμάτων
ακούσματα με ήχους των πουλιών,
άγραφες νότες, ηδονές των κυμάτων,
υγρό μου όνειρο,
το πάθος, τ' αλμυρό.
Μ' αγγίζουν αισθητά οι προσδοκίες
και γεύομαι τ' άρωμα σου, ζωντανά,
της ύπαρξης σου,
με χαϊδεύουν νοσταλγίες
κι ο χρόνος, ερεθίσματα χτυπά !
"Άνεμος έγινα", τη φλόγα γυροφέρνω
τα χείλη σου να νιώσω τα υγρά,
στο στεναγμό σου, να σμίξω
υποφέρω,
θλίψη άνυδρη, να βρέξω με δροσιά.
Αύρα της θάλασσας,
του πόθου μου αμμουδιά.
. * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
16-10-2016 @ 12:58 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
16-10-2016 @ 19:46 | Οταν ερθει η ωρα να διαβασω το ποιημα σου εγω δεν ειμαι εγω, ξεφορτωνομαι 4 δεκαετιες γινομαι 20 χρονων και ταξιδευω....σε μερη που δεν θα παω ποτε, ευτυχως τουλαχιστον πηγα, ισως για αυτο σε νιωθω τοσο πολυ συνεχισε, η ζωη μας εγινε τοσο πεζη, μια ανασα ειναι τα δαχτυλιδενια λογια σου, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | aridaios
16-10-2016 @ 21:28 | θλίψη άνυδρη, να βρέξω με δροσιά.
Τι ποιητικο,τι στιχουργια....... ::rock.:: ::rock.:: | | annadrak
17-10-2016 @ 07:50 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
