Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ακούστε
 
Ακούστε εσείς βουνοκορφές
ακούστε θάλασσες πλατιές
του αηδονιού το ανάγγελμα
δίνει φωτιά, σκίζει με μια
σκίζει και δένει τις ψυχές
μέσα στου Άδη τις στοές.

Ακούστε εσείς λιβάδια μου
και εσείς γοργά ποτάμια μου
μοσχοβολήστε πλούτοι
ακούστε απομεινάρια μου την ερημιά ετούτη.

Δεν είναι τούτο πρόωρο
μήτε της γης το φύτρο άσπορο
και της καρδιάς το κάψιμο
δεν σβήνει πάνω στο παράπονο.

Βροντοφωνάξτε κεραυνοί
μούσες και κένταυροι πολλοί
μαζεύτηκαν το γιόμα

και εσείς καλές αφέντρες μου
μοίρες του πόθου ικέτες μου
ρίξτε με πια στο χώμα.

Δεν την αντέχω τη ζωή
χωρίς εσένα είναι νεκρή
όπως το στάρι στο ψωμί
η πούλια μέσ΄τη χαραυγή
όπως η ανάσα στη ζωή
η στάλα μέσα στη βροχή



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
24-10-2016 @ 18:40
::hug.:: ::love.:: ::yes.::
Μαυρομουστάκης
24-10-2016 @ 21:55
Απίθανο!!!!
Και περιέργως μοναχά δύο σχόλια!!!!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-10-2016 @ 22:37
Πανεμορφο.....φιλε Χαραλαμπε τα σχολια δεν δινονται παντα δικαια δυστυχως, λειτουργουν λιγο με δημοσιες σχεσεις, ....μου δινεις, σου δινω, αυτο ειναι λυπηρο και θα επρεπε τα σχολια να μπαινουν αξιοκρατικα π.χ ο STOFOROS γραφει καθε μερα τελεια ποιηματα, επειδη δεν σχολιαζει εχει το πολυ 3 σχολια. Φιλε η φιλη μη πτοεισαι συνεχισε παντα τα διαμαντακια γιαλιζουν. ::love.:: ::love.:: ::love.::
stavrian
24-10-2016 @ 23:32
Σας ευχαριστώ καλοί μου φίλοι για τα καλά σας λόγια. Να είστε πάντα καλά!
Προσωπικά διαβάζω αρκετά ποιήματα μελών όταν έχω ελεύθερο χρόνο. Κάποια από αυτά φτερουγίζουν την καρδιά μου, ξυπνούν τις αισθήσεις μου, ταξιδεύουν στον χωροχρόνο μου, χρωματίζουν την παλέτα του εαυτού μου. Παρόλα αυτά σπάνια σχολιάζω.
Το ουσιώδες είναι η ενέργεια που μεταφέρεται στην καθημερινότητα μας από αυτές τις δημιουργίες και η νοητική-πνευματική- ψυχική (επι)κοινωνία που πραγματώνεται μέσα από την αποκάλυψη του καθενός μας σε αυτό το δημόσιο εξομολογητήριο
aridaios
24-10-2016 @ 23:36
Δεν την αντέχω τη ζωή
χωρίς εσένα είναι νεκρή
όπως το στάρι στο ψωμί
η πούλια μέσ΄τη χαραυγή ::rock.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο