| |
Περπάτησα με βήματα βαριά
στου φεγγαριού το φως,
με μάτια ραγισμένα
και πίστεψα σε δάκρυα στεγνά
και στης καρδιάς το βιός
σε όνειρα λησμονημένα
και η ψυχή μου άλλο δεν μπόρεσε να βρει
και να πιαστεί μεσ' το σκοτάδι
και πνίγηκε στο βούρκο όλα τα απόλεσε
γιατί της έλειπε η στοργή σου και το χάδι
Καίγομαι μέσ΄την σάρκα μου
και σβήνω σαν αηδόνι
όταν του παίρνουν την φωνή
το άσπρο από το χιόνι
Σβήνομαι μέσ' τα νιάτα μου
σαν στάχυ μεσ' το αλώνι
που θέλει μόνο το νερό
μα η φωτιά το λιώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
