| Κενό διάστημα κι απολωλότα τα νέφη
Ταραχοποιούν την αντίσταση της νυκτός, παρ' όλα τα φεγγάρια
Που νομιμοποιούν την αγρύπνια μου και εγκαθιδρύουν
Σεβαστά επιφωνήματα χαράς και μελαγχολίας ταυτόχρονα-
Να εδώ
Που η φωνή μου έδυσε μες τα τσαλακωμένα τετράδια και ο ζέφυρος
Απλά στο πατρικό μου με πήγε
Έφηβο πάλι και ξανά παλικαράκι που ζητά τα περιγράμματα
Των πραγμάτων,
στα τυφλά ψαύοντας..
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|