| |
| | Η Ελπίδα |  | | |
Έχουν πάρει έκφραση οι καιροί,
σαστισμένοι με τον πόνο στη καρδιά τους,
στο αφρισμένο κύμα θέλουν να πλυθούν,
και απ το βυθό να πάρουν τα όνειρά τους.
Μοιάζουν με φιγούρα που αργοσβήνει,
καθώς πέφτει μέσα στο νερό,
τώρα φαίνονται μόνο τα χείλη,
και σε λίγο το απέραντο κενό.
Μα η αλήθεια ψιθυρίζει μες τα χείλη,
σπίθες στο σκοτάδι που γελούν,
ζουν στο κλάσμα ενός δευτερολέπτου,
και τη φωτιά που έχουν χάσει επιθυμούν.
Θα βουτήξω εκεί που δεν θα φτάσει άλλος,
με την ανάσα που θα μοιάζει του χαμού,
οξυγόνο έχω πάρει απ τα φιλιά σου,
και σε λίγο, να γελάμε θα μας βρουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
29-10-2016 @ 20:23 | Έχουν πάρει έκφραση οι καιροί,
σαστισμένοι με τον πόνο στη καρδιά τους,
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | AF1953
29-10-2016 @ 20:44 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
