Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αποκύημα
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 


Απ' της σιωπής τα θεωρεία
Μην με κοιτάζεις μ' απορία
Είσαι ο θύτης του καημού σου
Και το θύμα...
Δεν ζήτησα να μ' αγαπήσεις
Και όρκους πίστης να πατήσεις
Εσύ πηγαίνεις όπου πάει
Κάθε κύμα...

Είπα ξεκάθαρα το "όχι"
Στων θέλγητρών σου την απόχη
Στο ύψος στάθηκα της κάθε συγκυρίας...
Σ' έπνιξε ένα πρωτοβρόχι
Κι όλοι σ' αρνήθηκαν οι στόχοι
Δόλο σαν είδαν μες στα μάτια της πικρίας...

Μες στης ζωής σου την πορεία
Μην απαιτείς ευρυχωρία
Σ' ένα υπόγειο φτηνό
Χωρά η αγάπη...
Είσαι στο διάβα σου Κυρία
Σαν καταπίνεις την πικρία
Που έχουν κρύψει
Στων λυγμών σου το κιτάπι...
...

Είναι καιρός ν' αφομοιώσεις
Της ευτυχίας εξισώσεις
Κάθε φορά που ξημερώνει και βραδιάζει...
Όσα κι αν πόθησες να δώσεις
Κανέναν δεν μπορείς να σώσεις
Δρόμους αλλόκοτους το μέλλον μας χαράζει...

Καθείς κοιτά τον εαυτό του
Σαν σκουριασμένο φυλαχτό του
Χάρη του κάνει ο Χάροντας σαν θα τον δρέψει...
Κείνος που θέλει το καλό σου
Μονάχα για τον οβολό σου
Τη γη πληρώνει ακριβά για να τον κλέψει...
Κει που αρχίνησε επιστρέφει
Κι όλα μεμιάς τα καταστρέφει
Παίρνει το πλήρωμα του χρόνου και της μοίρας...
Σκαρί στην άβυσσο του γνέθει
Ο πρωτομάστορας.. στη μέθη
Σαν αποκύημα της γνώσης του της στείρας...




5-11-2008




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
CHЯISTOS P
02-11-2016 @ 11:43
Με τα μπούνια στα βιβλία
για τις μαθηματικές τις γνώσεις
μια που λές πως_η ευτυχία
βρίσκεται με ...εξισώσεις !
::laugh.::

::love.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
02-11-2016 @ 12:05
Ομορφιά !!! ::theos.::
Κων/νος Ντζ
02-11-2016 @ 12:15
Απ' της σιωπής τα θεωρεία
Μην με κοιτάζεις μ' απορία
Είσαι ο θύτης του καημού σου
Και το θύμα..

Μες στης ζωής σου την πορεία
Μην απαιτείς ευρυχωρία
Σ' ένα υπόγειο φτηνό
Χωρά η αγάπη...



::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
02-11-2016 @ 19:07
Καθείς κοιτά τον εαυτό του
Σαν σκουριασμένο φυλαχτό του
Χάρη του κάνει ο Χάροντας σαν θα τον δρέψει...
Κείνος που θέλει το καλό σου
Μονάχα για τον οβολό σου
Τη γη πληρώνει ακριβά για να τον κλέψει...
Κει που αρχίνησε επιστρέφει
Κι όλα μεμιάς τα καταστρέφει
Παίρνει το πλήρωμα του χρόνου και της μοίρας...
Σκαρί στην άβυσσο του γνέθει
Ο πρωτομάστορας.. στη μέθη
Σαν αποκύημα της γνώσης του της στείρας...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-11-2016 @ 21:34
Γεια σου βρε Μαρακι σκιζεις κοπελα μου σκιζεις.....και πολυ το χαιρομαι, φιλια. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Άηχος
02-11-2016 @ 22:32
Μια ποίηση που ξεχωρίζει!!
Αλλά είναι κάτι που περιμένω όταν διαβάζω την Μαρία.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο