| |
Σαν το κύμα που το σβήνει ο βοριάς
σαν μια πόλη που ερήμωσε με μιας
εχει στάξει στην ψυχή μου το φαρμάκι
γιατι ποτε σου δε με ένιωσες λιγάκι
Ολα στα δωσα
κι εσυ με έσβησες
την ευκαιρία να ευτυχησω μου τη στερησες
αφου εγω ειχα ξεχάσει
στη διαδρομή μας πως θα έκανες και στάση
Σαν βαλίτσα που απότομα αδειάζει
σαν στομαχι που διψάει για τροφή
η ζωή να συνεχίσω με αναγκάζει
μα μπροστά μου εχω απότομη στροφή
Ολα στα δωσα
κι εσυ με έσβησες
την ευκαιρία να ευτυχησω μου τη στερησες
αφου εγω ειχα ξεχασει
στη διαδρομή μας πως θα έκανες και στάση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
