| |
Το ηφαίστειο του θυμού σου πάλι σκάει.
Mε δικαιολογίες μέθυσε η αγάπη και παραπατάει.
Στο δωμάτιο παίζει η σιωπή.
Προσπαθείς να σπάσεις τα όρια μου ..
και να τσαλακώσεις την καρδιά μου,
πως την έχεις δει.
Αυτή την φόρα, αν χρειαστεί ..σε τάξη θα βάλω την ενοχή.
Δεν θα ‘μαι πάντα αυτός που έχεις συνηθίσει.
Θα γίνω εαυτός που ποτέ δεν έχεις γνωρίσει.
Δεν θα ‘μαι πάντα αυτός που θα καλύπτει τα κενά σου.
Μαζέψου γιατί απών θα δηλώνω απο την μεριά σου.
Και κομμένες οι βόλτες, τα χαμόγελα στις πλατείες.
Και κομμένα τα ξενύχτια για του "μαζί" την γιορτή.
Και κομμένες οι χάρες, δεν θέλει η αγάπη αλχημείες.
To πρόσωπό σου πρέπει απ'τις μάσκες ν' απεξαρτηθεί.
Τα μάτια σου κρύβουν λόγια ξεχασμένα.
Στις σκέψεις τρέχεις με κομμένα φρένα.
Άλλαξε λίγο συμπεριφορά.
Με κόκκινο περνάς, τα "θέλω" αψηφείς.
Μόνο στην ανάγκη, θυμάσαι να νοιαστείς.
Η ευκαιρία δίνεται μια φορά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
