| Αλήτης χρόνος κι αλύπητα τα στήθη δέρνει μέσα πόνος.
Χαράζει σαν διαμάντι,όπως στα
μάγουλα επάνω τρέχει δάκρυ,
ξιφασκεί με το πρόσωπο,
βαθειές πληγές χαράζει.
Περνούν κάθε φορά τα δευτερόλεπτα
τόσο αργά που γράφουν χρόνια σε
ρυτίδες και σε κάτασπρα μαλλιά.
Αλήτης χρόνος, παλιοκάθαρμα, ληστής
και κάθε του λεπτό σπέρνει τρόμο και φωτιές.
Καίει σωθικά, καίει τα στήθη, σε πυρά τρανή
κατατρώει των ερωτευμένων όλων τις καρδιές.
Αλήτης χρόνος κι αλύπητα τα στήθη δέρνει μέσα πόνος.
Παιρνούν οι στιγμές του τόσο βασανιστικά αργές.
Ζωγραφίζουν αιώνες μοναξιάς στα μάτια
και σε ρυτίδες σαν βαθειά φαράγγια ανοιχτές.
Αλήτης χρόνος κι αλύπητα τα στήθη δέρνει μέσα πόνος.
Αλήτης, παλιοκάθαρμα, ληστής.
Ξέρει να ανάβει μόνο τρανές φωτιές και
σε στήθη πυρκαγιές, αυτός είναι όλων
των επώδυνων λογισμών ο εμπρηστής.
Αυτός είναι που ανάβει τις φωτιές
στων ερωτευμένων όλων τις καρδιές.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|