| |
Παράξενος Θεός ο Έρως.
Άλλες φορές ξεκινά σαν Σπίθα, έπειτα φουντώνει μέσα σου σαν Φωτιά και άλλες σε πνίγει σαν φουρτουνιασμένος και μανιασμένος απέραντος Ωκεανός. Ριζώνει στην καρδιά σου σαν αιωνόβιο Δέντρο και σαν Βόρειος Άνεμος μέσα σου ξεφυσά δυνατά αναστεναγμούς. Σε αγκαλιάζει σαν Χώμα και σε ηρεμεί στα νερά του σαν Λίμνη. Σου τραγουδά σαν Πουλί, σε σπρώχνει και σε παρασέρνει σαν Ανεμοστρόβιλος. Σε χτυπά σαν Αστραπή και σε τυφλώνει, σε μουσκεύει σαν Καταιγίδα και καίει τα σωθικά σου σαν Ήλιος. Σε αλώνει σαν Οξυγόνο, σε σκοτώνει σαν θανατηφόρα Αρρώστια. Σε νταντεύει στην αγκαλιά του σαν Μάνα, σε μαλώνει και σε διδάσκει σαν Πατέρας. Παίρνει τη μορφή σου σαν Καθρέφτης, σε ταρακουνά σαν Σεισμός, σε κοιμίζει σαν νανούρισμα Νύμφης.
Και αν ο Κόσμος πλάστηκε από τα Χέρια του Θεού, Εσύ ξεφύτρωσες απ' τον άνθρωπο. Μα Θεός από άνθρωπο θα μου πείτε; Θεός, ακατανόητος και σαγηνευτικός, Παράδεισος μαζί και Κόλαση. Έτσι, που ερωτευτήκαμε τον Έρωτα, αψηφόντας την Αιώνια Ζωή, για ένα σύντομο πέρασμα από τον Κόσμο συντροφιά του!
Ο Έρως είναι λιτός, απλός, απέριττος. Ο Έρως θέλει θάρρος, θράσσος αποφασιστικότητα. Έρως, είναι η ακράδαντη βεβαιότητα και η απύθμενη σιγουριά. Η ίδια η λέξη το μαρτυρεί, άλλως τε. Έρωτας. Χωρίς απορία, αβεβαιότητα, ανασφάλεια. Έρωτας. Όχι, "Έ; Ρωτάς;"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
