Με βρήκες με τα μάτια σου κλειστά
μ΄ ένα χαμόγελο με έκανες δικιά σου
μία σκιά , μικρή σκιά απ' τη σκιά σου
που μ’ έβαλε κρυφά στα όνειρά σου
σε ρώτησα αν τα ζω στ΄ αληθινά
κι αφού δε μίλησες εσύ για όλα αυτά
ζωή που χώρεσες μόνο σε δυό σελίδες
κι ύστερα λες , δε φτάσαν’ για άλλες λίγες
κι είχες πολλές , πολλές κρυφές ελπίδες
ότι θα ζήσεις , θα ζήσεις ζωή , άλλη μιά
κι εγώ δε πρόλαβα ξανά να γεννηθώ
πεθαίνω εδώ καλώντας το όνομά σου
κι ηρθ’ η σκιά , μικρή σκιά απ' τη σκιά σου
για να με φέρει εκεί βαθιά στα όνειρά σου
που τόσο αγάπησα και ακόμα θ’ αγαπώ
όσο μπορώ για να σε βρίσκω ... πάντα εδώ.