Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Εκλεισα τις πληγες μου
 Καλη εβδομαδα φιλαρακια, σημερα γραφω σκορπιες σκεψεις για αυτα που ποθω, για αυτα που θα ηθελα, για αυτα που θα με δικαιωναν.
 
Κοιταξα τις βουνοκορφες
Διαβηκα τις ξερες
Ξυπολητη στ` αγκαθια
Πετρες σκληρες στο διαβα μου
Ηταν μακρυς ο ανηφορος
Με σκοπο και στοχους.
Ζητησα την ελευθερια
Καυτος ο ηλιος στο περασμα μου
Ξαποστασα, στη σκια της ελιας
Ειδα, αγρια αλογα, στα λιβαδια
Κει που φυτρωνουν οι κοκκινες
παπαρουνες του Πασχα.
Κοιταξα ψηλα στον ουρανο, τα
συννεφα που ταξιδευουν.
Ζηλεψα, τα πουλια, τα πετουμενα
τουτης της πλασης.
Εβαλα φτερα, στους ωμους.
Κι ειπα, θα φτασω, θα φτασω.
Τα σφελακτρια, μου τρυπουσαν το σωμα.
Διψασα!!! διψασα!!!!
Μιλησα στους Θεους
Για τ` αδικο, για τη δυστυχια των ψυχων
Ειδα παιδια, με μυγες στα μουτρακια
Κι αλλα με τυμπανισμενες κοιλιτσες
απο την ασιτια.
Ειδα, πολιτειες γκρεμισμενες, το θανατο
παντου.
Αιμα αθωων αιμα.
Εψαξα την ανθρωπια, στις εσχατιες
του κοσμου
Τα λιθαρια, θεριευαν
Ανθιζαν αγκαθια, τραχια, μυτερα, γιγαντια.
Πληγες στα ποδια μου!!
Και ανεβαινα, ανεβαινα.
Εψαχνα ενα χερι να πιαστω
Ηταν μαυρες οι μερες.
Ονειρευτηκα, ποταμια λαων
Στα ματια τους, ειχαν τη φλογα της αγαπης
Ιδανικα και αξιες.
Ηρθε η ελπιδα και φωλιασε στα φυλλοκαρδια μου.
Ειδα νιατα, σταυραετους, με τη καθαροτητα
στο βλεμμα και στη ψυχη.
Φωτιστηκαν τα βηματα μου.
Κι ανεβηκα, ανεβηκα.
Φτανοντας, στα υψωματα, ειδα λαους, λαους.
Στα διασελα!!
Ηπια νερο....ξεδιψασα.
Εκλεισα τις πληγες μου
Τις εκαμα ζωη.
Για ολα τα τρελα πουλια, της οικουμενης.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μαυρομουστάκης
07-11-2016 @ 00:55
Ότι και να γράψω λίγο θα 'ναι....
Αν πω ότι δε με συγκίνησες θα είναι μεγάλο ψέμα.
Δε με άγγιξαν μόνο όσα έγραψες αλλά και ο τρόπος που τα έγραψες.
Η δημιουργία σου θα με συντροφεύει για πάντα!
Καλή εβδομάδα!!!
ακριτας
07-11-2016 @ 00:55
Υπεροχο και ελπιδοφόρο "Για ολα τα τρελα πουλια, της οικουμενης."
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
07-11-2016 @ 00:56
Ηπια νερο....ξεδιψασα.
Εκλεισα τις πληγες μου
Τις εκαμα ζωη.
Για ολα τα τρελα πουλια, της οικουμενης.

Πάρα πολύ όμορφο Γωργία! Μπράβο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aamore
07-11-2016 @ 07:19
Υπέροχες σκέψεις από τον πόνο στην ελπίδα ::up.:: ::love.:: ::up.::
**Ηώς**
07-11-2016 @ 10:02
Στα ματια τους, ειχαν τη φλογα της αγαπης
Ιδανικα και αξιες..... ::love.::
Γιάννης Κατράκης
07-11-2016 @ 10:43
Εψαξα την ανθρωπια, στις εσχατιες
του κοσμου
Τα λιθαρια, θεριευαν
Ανθιζαν αγκαθια, τραχια, μυτερα, γιγαντια.
Πληγες στα ποδια μου!!
Και ανεβαινα, ανεβαινα.

Πανέμορφο ...!!!! ::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
rania.foka@yahoo.co.uk
07-11-2016 @ 13:00
είσαι φοβερή!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Rannia . k
07-11-2016 @ 15:05
Καταπληκτικό Αμαρυλίς!!!
Καλό σου απόγευμα και μια όμορφη βδομάδα!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-11-2016 @ 16:36
Μη δέσεις την πληγή σου
παρά με ροδοκλώνια.
Λάγνα σου δίνω μύρα
-- για μπάλσαμο -- και αφιόνια.
Κ.Καρυωτάκης
::hug.::
φραγκοσυριανος
07-11-2016 @ 17:33
::theos.:: ::kiss.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
07-11-2016 @ 17:34
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
argyrisk
07-11-2016 @ 19:37
Πολύ ωραίες σκέψεις!
oneiropola
07-11-2016 @ 22:47
::love.:: ::love.:: ::love.::
maikgltks
07-11-2016 @ 23:11
Εικόνες σκληρές μα δυστυχώς καθημερινές! Το δημιούργημα σου σε στυλ δοκιμίου θα έλεγα,πολύ ενδιαφέρον και γλαφυρό.Μπράβο Αμαρυλίς!!!
::1255.::::1255.::::1255.::
d.kapa
07-11-2016 @ 23:32
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο