| |
"ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ"
Κι ενώ επιπλέω στο απέραντο γαλάζιο
έρχεται η μνήμη να ταράξει τα νερά
παλιάς αγάπης, ένα σκόρπιο απωθημένο
στερνής λατρείας, μαχαιριά στα σωθικά
κι έτσι με σάλτο πάω, βυθίζομαι στον πάτο
σε μια λεπτή γραμμή ζωής η πεθυμιά
μπορώ να πνίξω τώρα όλο το κουράγιο
μπορώ να σβήσω με την κάθε ερημιά
τι θ'απομένει μοναχά να με θυμίζει;
εκείνο διάλεξα σαν ένιωσα καημό
τι να'χω φταίξει και το πέλαγο μ'ορίζει;
ποιός να κηδέψει τα όνειρά μου σα χαθώ
μ'ένα αστέρι σου'χω τάξει έρωτά μου
πως κάποια νύχτα θα γυρίσω να σε βρω
σύ ν'ακουμπίσεις με φιλιά την αγκαλιά μου
λευκό μου σύννεφο, βροχή μου, σ' αγαπώ
κι έτσι επιπλέω στο απέραντο γαλάζιο
χωρίς να αισθάνομαι στεριά ή προορισμό
παλιάς λατρείας, ένα σκόρπιο απωθημένο
κι εγώ ένα πιόνι σε στημένο σκηνικό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
