| Σηκώθηκε ο Θωμάς
κι έβαλε την στολή του,
τον κράταγε η Μαριώ
και του ’λεγε στ' αφτί του:
«Θα σ’ αγαπώ πολύ,
εκεί που πας στα ξένα,
θα γίνω ανατολή,
να βλέπεις φως, εμένα».
Ξεκίνησε ο Θωμάς,
στον πόλεμο να πάει,
τα λόγια της Μαριώς,
τα σιγοτραγουδάει.
«Θα σ’ αγαπώ πολύ,
εκεί που πας στα ξένα,
θα γίνω ανατολή,
να βλέπεις φως, εμένα».
Δε γύρισε ο Θωμάς,
είπαν πως εσκοτώθη,
τρελάθηκε η Μαριώ
και πόνο, πια, δεν νοιώθει.
Π.Θ.Τουμάσης
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|