| ΦΥΛΑΚΗ
Μπήγω τα νύχια μου βαθεια,
στη σάρκα, και ματώνω,
ο πόνος φτάνει στην καρδιά,
μα πιό πολύ πεισμώνω,
κοιτώ τα κάγκελα με οργή,
κι απ το θυμό φουντώνω,
ρίχνω κλωτσιά στα σίδερα,
τα πόδια μου, πληγώνω,
τα πιάνω μ όση δύναμη,
μες το κορμί μου έχω,
κλείνω τα μάτια και τραβώ,
μα άλλο δεν αντέχω,
τα φτιάξανε οι άτιμοι,
με καθαρό ατσάλι,
μην τύχει κι ελευθερωθεί,
και φύγει το ρεμάλι,
σφίγγω τα χέρια σε γροθιές,
τα μάτια μου σφαλίζω,
και έτσι ασυναίσθητα,
βουρκώνω , και δακρύζω.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|