| Η ΠΥΞΙΔΑ ΜΟΥ
Ακούω το κελάιδημα,
χίλιων πουλιών στ΄αυτιά μου,
όταν ακούω να μου λες,
πως μ΄αγαπάς χαρά μου,
κτυπά καρδιά μου γρήγορα,
όταν σε αντικρύζω,
νοιώθω ωραία, μαγικά,
φιλιά σαν σου χαρίζω,
γίνεται ο κόσμος όμορφος,
και νοιώθω πως πετάω,
σε κάθε μας γλυκό φιλί,
σε παραδείσους πάω,
κι εκεί δοξάζω τον Θεό,
που σ΄έστειλε κοντά μου,
και έκανες αληθινά,
όλα τα όνειρα μου,
μούδοσες λόγο ύπαρξης,
έφερες την ελπίδα,
είσαι το φως που γύρευα,
του δρόμου μου πυξίδα.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|