| |
Κοίτα με – θυμάσαι;
Εγώ είμαι, ο ουρανός που μέτραγες τα’αστέρια.
Η σπασμένη χορδή απ’τα όνειρα σου.
Εγώ…
Ο ήχος που σε νανούριζε κρυφά τα βράδια.
Οι λέξεις που σχηματίζοταν μέσα στο βλέμμα – οι λέξεις που ποτέ δεν είπες.
Το μέλλον που άφησες πίσω γιατί δεν άντεχες – ήταν πολύ για’σένα.
Εγώ…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
