| |
| | Μονόλογος |  | | |
Μονόλογος
Κρύα, παγωμένη μέρα.
Μονότονη κι άδεια η ζωή μου.
Που είναι ο ήλιος;
Μοναξιά, σιωπή,
Που είναι ο αέρας;
Πνίγομαι.
Δεν μιλάει κανείς. Γιατί;
Ξέχασα να ακούω, ξέχασα να μιλώ.
Αλλοιώνομαι..
Το μυαλό δεν έχει πια λογική,
μα η ψυχή μου ακόμα αντιστέκεται.
Ονειρεύομαι..
Θέλω να γελάσω, να κλάψω,
ν' αγκαλιάσω, να φωνάξω.
Θέλω να γίνω φως.
Θέλω να στάξω σαν μια σταγόνα φως, τα μεσάνυχτα.
Κα Τερίνη.
10.10.01
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω! | | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
11-06-2006 | ππ καλό, την καληνύχτα μου Κατερίνα | | AETΟΣ
11-06-2006 | Παρα πολυ ωραιο !!!!καληνυχτα Κατερινα! | | μπρουχίτα
11-06-2006 | Αυτοί οι μονόλογοι θα μάς φάνε μπαμπέσικα καμιά μέρα :) .... Υπέροχο Κατερινάκι!!! | | fevroni
11-06-2006 | Με την από πάνω μου | | fevroni
11-06-2006 | ....κατερίνααααα καλησπέρα, τι λακωνικο μου βγήκε το σχόλιο.... | | Egw
11-06-2006 | Όμορφο! | | MARGARITA
11-06-2006 | :):):) | | Άθη Λ.
12-06-2006 | ΄πόσες φορές έχω μονολογήσει με παρόμοιο τρόπο... με brujita! καλημέρα :) | | Spartinos
12-06-2006 | yperoxo | | ΚαΤερίνη
14-06-2006 | Σας ευχαριστώ πολύ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
