| τις εξομολογήσεις πιστεύοντας
θέλγητρα κατεβάζω στο διάβα μου
δεν τόλμησα αρκετά να σφίξω τις γροθιές
πανικοβλήθηκα μπροστά στο θεό
άθλιος τόσο καλά δε θα λυγίσω
με δάκρυα δεν ξεπλένονται οι κηλίδες
κλέβω μια λαθραία χαρά
να πετάξω μέσα στις φλόγες
με τον άνεμο δεν κουβεντιάζω
ξεθαρρεύω απο το πράο του
και πατώντας στα ίχνη του
με το χέρι δυνατό ξεριζώνω
τα σκουλίκια απο την καρδιά μου
και θάβω την εικόνα του καημού
γιατί απο φώς θέλω νάναι καμωμένη
φώς αληθινό εκθαμβωτικό.
Ελεύθερος τώρα πηγαίνω
σ'εκτάσεις του ονείρου
σκοντάφτωντας σε θάμπη κι ανταύγειες
μυρίζοντας ρόδα εξωτικά
αφήνω τη θάλασσα
όλη τη θάλασσα της ζωής μου
πιο μέσα τις έγνοιες
και την απέραντη θλίψη
πλανιέμαι να ξεφύγω απ'τις ματιές
μα εκείνες μου χαμογελούν φιλικές
τα χρώματά τους με συγκινούν
σκορπίζοντας παντού
της γοητείας το κατάφορτο μυστήριο
ιδού φτάνω σε άραγμα ορθρθινό
ποιος ξέρει τι καινούργιο θα δώ
η φαντασία ατέρμονη ο χρόνος μου λίγος
κι όμως εδω τα τόσα νοήματα
του αιώνιου πόθου
πόσο πιο νοητά τα έργα
και τα σκορπια φαινόμενα της αγάπης
ανθίζει η γλυκύτητα του έρωτα
και διασχίζει δρόμους μοναδικούς
σμίγω την καρδιά μου με το γαλάζιο
τις μέρες μου να ξοδεύω
με ύφος νικητή
στα θαυμάσια σχήματά σου
να πλημμυρίζω με αίμα
και να σε λατρεύω
σε σένα οι πόθοι μου καταφεύγουν
και ξεδιψούν απ'τη στέρνα σου
ναι αυτή θα είσαι
όσο του χρόνου το κουβάρι ξετυλίγεται
θα βυθίζομαι δίχως τύψη
στο λαμπερό σου κορμί
θα κατοικω στα χείλη σου
και με τα φιλιά σου θα ζώ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|