stixoi.info: ταγκό

https://youtu.be/Xg35RpUF6Ow" />https://youtu.be/Xg35RpUF6Ow">

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

ταγκό

https://youtu.be/Xg35RpUF6Ow

«ταγκό»

Πήρα τα ρούχα τα μισά και τάχα έκανα πως πλένω
μα ήθελα μόνο να σκεφτώ
κι η σκάφη τρύπια δεν κρατούσε όλο το κόκκινο νερό.
Στάλες βαριές στη γη των ανθρώπων
να στάζουν μια μια όσο εγώ υπομένω
κι έτσι το χώμα ξεδιψούσε, έτσι το χώμα ξεδιψά.

Για ένα μόνο ταγκό ραμμένο φόρεμα παλιό
με νήματα που βάφτηκαν με χρώμα από κεράσι
σα χείλη που δαγκώθηκαν, στην πρώτη φράση
να μοιάζει χώμα από βροχή που ’χει περάσει
ξεδιπλωμένο για των καιρών το νικηφόρο μήνυμα·
ο γιακάς μακρύς στο ύψος του ώμου
μια στροφή ακόμα στη γιορτή του κόσμου
σήκωσ’ το μη μου λερωθεί μη μου συρθεί κατάχαμα.

Παρελθόν και μέλλον μ' αγκαλιάζουν σφικτά
κι έπειτα ζητούν κι αυτό το βιός π’ απόμεινε
μα εγώ δεν έχω μια γωνιά στων ποιητών τα άδυτα.
Για αυτό τα λόγια μου μετρώ, τη λέξη που υποσχέθηκα
το παρόν κερδισμένο στα λόγια αυτά που μέτρησα.

Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Μήτε που στέκομαι μήτε που βγαίνω
μήτε στα μάτια σε κοιτώ
αν μείνω, αν φύγω, αν έρθω εδώ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

Γιάννης Κατράκης 21-11-2016 @ 00:15	Στάλες βαριές στη γη των ανθρώπων να στάζουν μια μια όσο εγώ υπομένω κι έτσι το χώμα ξεδιψούσε, έτσι το χώμα ξεδιψά. Πανεμορφο .... ::hug.:: ::yes.::
Κων/νος Ντζ 21-11-2016 @ 00:27	Το παρόν κερδισμένο στα λόγια αυτά που μέτραγα παρελθόν και μέλλον μ' αγκαλιάζουν σφικτά κι έπειτα ζητούν κι αυτό το βιός π’ απόμεινε Πολύ καλό! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 21-11-2016 @ 01:10	Εν μεσω της νυχτος μια υπεροχη!!! υπεροχη!!! δημιουργια Θεοδωρα, χιλια μπραβο ::love.:: ::love.:: ::love.::
rania.foka@yahoo.co.uk 21-11-2016 @ 07:42	Για ένα μόνο ταγκό ραμμένο φόρεμα παλιό με νήματα που βάφτηκαν με χρώμα από κεράσι σα χείλη που δαγκώθηκαν, στην πρώτη φράση να μοιάζει χώμα από βροχή που ’χει περάσει ξεδιπλωμένο για των καιρών το νικηφόρο μήνυμα!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.::
pennastregata 21-11-2016 @ 10:44	Μια ομορφιά, από αυτές που χρειαζόμαστε.
Aνδρέας Lark 21-11-2016 @ 21:59	...ρούχα...σύμβολο σύνδεσης... ...μεταξύ ποιητικού λόγου και αφηγήματος... !!!
Άγγελος Αραβαντινός 18-01-2023 @ 23:39	Πολύ ωραίο, Θεοδώρα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο