| |
παράπονα εσύ παράπονα κι εγώ
μονομαχία στη σιωπή και βλέφαρα σκυμμένα
που πήγαν τόσα σε αγαπώ , για σένα είμαι εδώ
κοιτούν τα όνειρά απορρημένα
αλλό ένα βράδυ Κυριακής που στον ίδιο καναπέ
δε χωράμε στην οθόνη της σιωπής μάθαμε με μηνύματα να μιλάμε
άλλο ενα βράδυ μοναξιάς πόση μές μου πια αντέχεις
ή ανασα σου βοριάς απ την αγκαλιά απέχεις
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΩ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΝΑ ΝΙΚΗΣΩ ΤΟΝ ΚΑΚΚΟ ΣΟΥ ΕΑΥΤΟ
ΣΑΝ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΔΥΝΑΤΑ
ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ;;;;
θέλω τόσα να σου πω ...
μα ομήρο μου τα κρατάω
πόσα έχω σε αγαπώ να στα δώσω τα φυλάω
θέλω τόσα να σου πω μα μαλώνει ο εγωισμός
και περνάει ο καιρός και δυο ξένοι είμαστε εντός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
