| |
[color=black][font=Comic Sans MS]
Ξεκλειδώνει ένας ψίθυρος, γεγονός πρόσφατο
στο μαρμάρινο τραπέζι , σταγόνα του αίματος
ήλιος της δύσης αποτυπώνεται
ξεκλειδώνει μια απάντηση
συντριβή του εγωισμού ο θάνατος μερικών ασήμαντων κυττάρων
μαυρίζω στον πυρήνα των ημερολογίων
υπογράφω στη λέξη, στο μαχαίρι, στη νικοτίνη
ξεκλειδώνει ένας Θεός το ανθρώπινο πάθος μου
κι οι νεκροί βασιλιάδες των ματιών σου αποκαλύπτονται
με ουράνια χάρη τα δυο δάκρυα κύλησαν
στο χρώμα του ουρανού, όνομα έδωσες
στο λιβάδι του φόβου, ταΐζεις τα άλογα
τα χέρια μου χέρια σου , στις φλόγες, στον άνεμο,
η ύλη της δίνης , λαλιά του χρυσάνθεμου
μια ολόκληρη ημέρα καλλιτέχνης
μια ολόκληρη νύχτα θάνατος
Νοέμβρης για δεκαετίες
ο πάσχων τα καλοκαίρια , το χειμώνα αναμένω
κι από μικρή ηλικία προσεύχομαι
να μην με κατηγορήσουν
δεν είναι δικό μου αυτό το φεγγάρι
με τρόμο το έκρυψα βαθιά στα ρολόγια
και από τα χαλάσματα των αστέρων
ξεκλειδώνει μια αλήθεια σπουδαία
με ψόφια φαντασία σαν καλός προφήτης
όσο η οργή του ερωτευμένου στο αλάτι
και στο κατώφλι του τυφλού
το στοιχειό δίχως άκρα
στις σκιές των στερεών θα αποδίδει ονόματα
ξημερώνει....[/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
