| |
Τότε ήμουνα εντάξει, τότε φίλε, μέτραγα
Σε καρδιες και λεωφόρους έτρεχα και πέταγα
τώρα δίχως νάχω φταίξει, στη στροφή με ρίξανε
και σε σκοτεινό συρτάρι την αλήθεια κρύψανε.
Δε με ρώτησε κανένας κι επαιξαν για παρτη μου
τωρα τα βαρια τους λαθη ριξανε στην πλατη μου
δε με ρώτησε κανένας τωρα που με σωνουνε
μα και γω καρφια θα δινω οταν τους σταυρωνουνε
Τότε μ΄έλεγαν αστέρι κι όλα μου τα δίνανε
κι απ’ αυτα που περισσευαν στην υγεια μου πινανε
τώρα έχασα τον κόσμο και δεν το χωράει ο νους
τώρα σπάω τζαμαρίες μην ξεσπάσω πάνω τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
