| |
Απλώσαμε τα χέρια προς τον κενό, άδειο
χώρο, και αγγαλιαστήκαμε νοερά, μα τόσο
δυνατά, που κολλήσαμε μαζί όλα τα όνειρα
που τόσο τα θέλαμε και δεν τα ζήσαμε.
Τα χείλη μας φιλήσαν το τίποτα
και ανταλλάξαμε τις ανάσες μας.
Στο κάπου, προς τα εκεί που φίλησες στον
αέρα, στο κενό χώρο, πήρες φίλησες και
έδωσες ανάσα στην ζωή μου, την ίδια ώρα
που τρυγούσα τον έρωτα μεσ΄στην ψυχή σου.
Στο βαθύ κενό, μα την ίδια στιγμή,
μοιραζόμασταν το φιλί, την αγγαλιά
και των ψυχών μας τον έρωτα, εφτά
ουρανούς ευτυχία και εγώ σου κάρφωνα
στα μαλλιά όλα τους τα αστέρια.
Δεν ξέρουμε αν καταφέρουμε κάποτε
στ΄αλήθεια να σε αγγίξω, να με αγγίξεις
κι αν καταφέρουμε πραγματικά μια μέρα
να ακουμπήσει ό ένας τα χείλη του άλλου
και να χαθούμε χιλιάδες ώρες σε ένα φιλί.
Δεν μας νοιάζει τώρα καθόλου πια ..
Το ζούμε τόσο έντονα και ζωντανά
κάθε στιγμή της μέρας και της νύχτας.
Δεν μας νοιάζει τώρα καθόλου πια ..
Το ζούμε, το νοιώθουμε τόσο αληθινά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
