Τι ζητας λοιπον απο μενα.
Οπως κι εσυ εχω μια καρδια
που δεν υποσχεται τιποτα.
Μια καρδια που τρομαζει
σε καθε ζεστη αγκαλια.
Φοβαται γιατι θυμαται
παλιες και ψευτικες αγκαλιες
που αφησαν σημαδια.
Ναι, μπορει και να σ αγαπαω.
Δεν εχω ομως τιποτα να σου δωσω
παρα μονο τα ματια μου που σε κοιτουν.
Μπορει να μ αγαπουσες
λιγοτερο αν δεν ημουν αληθινος.
Εγω δεν μπορω να σε σωσω.
Πως, μετα απο τοσες αγκαλιες
αισθανεσαι ξαφνικα''μονη''
Μηπως θελεις πραγματικα
να μεινεις μονη σου.
Εχεις φοβια δεσμευσης.
Και γω,να τρεξω να χαθω;
Οχι δεν ειμαι παιχνιδι,
παρατα με.
Δεν ειμαι ναρκωτικο
για να εξαρτιεσαι απο μενα.
Εβαλα πλωρη για αλλες αγαπες.
Εκεί που δε θελω να με δαχτυλοδειχνουν,
αλλα να με αγαπανε
και να μ αγκαλιαζουν.
Δεν ειμαι ναρκωτικο
για να εξαρτιεσαι απο μενα.
Εβαλα πλωρη για αλλες αγαπες.
Εκεί που δε θελω να με δαχτυλοδειχνουν,
αλλα να με αγαπανε
και να μ αγκαλιαζουν.
Εδώ μίλησε η εμπειρία χαμένων ερώτων!
Δυνατή, ουσιώδη και αληθινή γραφή, που εκφράζει
την αλήθεια του γράφοντα αλλά και των περισσοτέρων από εμάς.
Μπράβο !!
Το ποιημά σου Ζήση είναι τρυφερό, είναι ερωτικό, είναι ευγενικά
όμορφο ! ! ! Και ενώνει τις επιθυμίες του αγαλλιασμένου πόθου, για μια
πιο προσοδοφορούσα αγκαλιάς αφανέρωτη αγάπη ! ! !
Καλή Κυριακή ! ! !
