| Η.
Παρασκευή δίχως σκεύη μελαγχολίας.
Ένας ήλιος χρυσός έκανε να είναι ετοιμοπόλεμα τα παγωμένα από την νύχτα φτερά σου.
Το ποίημα είναι πια μια πεζή φιγούρα που θέλησε να κολυμπά μες τα νερά ενός γαλάζιου ουρανού.
Φιλοδόξησα να σε μάθω και να με μάθεις ψυχή μου.
Ηθογράφος μιας τονισμένης λυρικά και έντονα έξαψης.
Κρίνε το αποτέλεσμα ξέροντας ότι δεν κρατώ το μαγικό ραβδάκι.
Ξυλουργώ κουρασμένος περί τον δύσκολο βίο.
Κι αν εκμυστηρεύομαι εκλάμψεις είναι γιατί με προίκισε η μοίρα με σωρεία φιλοσοφικών λουλουδιών.
Για να πω την ποίηση όπως ο απλός κόσμος την βλέπει..
Ουγγαρία, 11.11.2011
Θ.
Η ανάσα είναι φόρος που αποδίδει το άζωτο της στην ατμοσφαιρική μας πραγματικότητα.
Ρύπος είναι μονάχα η μελαγχολία.
Τι να το κάνεις που αν πεις πως θέλεις να ζήσεις αγνά σε πολιορκεί χυδαία η έτσι ζωή.
Από τις λέξεις που αγάπησα πήγα ταξίδια μακρινά.
Σαν να κινδύνεψα μέσα στο φως και ας ερχόμουν σέρνοντας δέσμιο το βασανιστικό σκοτάδι.
Ακόμα και ο γραφικός χαρακτήρας μου που σου άρεσε σε άλλα χρόνια ήταν μια επίπονη σπουδή.
Τόσο που σαν να έχεις δίκιο:- είμαι εμμονικός μεταξοσκώληκας που υφαίνει μαστορικά το λεκτικό χάος.
Κατηγόρησε με ότι θέλησα μια αθωότητα που είναι αμφίβολο αν και ποτέ της υπήρξε.
Είμαι ένας ρομαντικός που αποδιώχνουν από κοντά τους οι θηρευτές κάθε ψεύδους..
Ουγγαρία, 11.11.2011
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|