πνίγεσαι στην αθλιότητα
πεθαίνοντας από αφυδάτωση
δυο βήματα από την πηγή
η ανασφάλεια δε σ΄άφησε να γευτείς
οι προλήψεις σε δέσαν στη γη
τα χιμαιρικά σου όνειρα βαλτώσαν εκεί
πέτρες σε τάισε το κόσκινο της λογικής
χάθηκε το σιτάρι στης λαιμαργίας την γιορτή
τι κοροϊδεύεις την στρουθοκάμηλο;
Εσύ χώθηκες ολόκληρος στη γη…
