| |
Δυο ματια π αστραποβολουν
σαν ηλιος του απρικη
κυρα μου ειναι τα ματια σου
φωτισανε τη νυχτα μου
σαν ξωκλησιου καντηλι
------------------------------------------------
Ματια που διωξαν τις σκιες
πανω απο την ματια μου
και σκορπισαν τα συννεφα
που σκεπαζαν το ειναι μου
κι αναψαν τη φωτια μου
-------------------------------------------
Φωτια αναψαν μεσα μου
τα ματια σου κυρα μου
με συνεπηρε ο ερωτας
ιδια μ ανεμοστροβιλο
σ αγαπησα χαρα μου
-------------------------------------------
Ταξιδεψα στο απειρο
με οδηγο τα ματια σου
δε με χωραει πια η γη
και χρεωμενος ειμαι πια
εγω μεσ τα κιταπια σου
------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
