| |
| | Στα πεζοδρόμια, στα κουτιά |  | | | Ευχαριστώ καλοί μου φίλοι, είμαι του θανατά έπεσα στο θανατηφόρο μολύβι του Λύρα....ψάχνω να βρώ που στο καλό είναι το καλάμι , που ισχυρίζεται, κρίμα και του έχω δώσει πολλές φορές άφεση, μα δεν είμαι και Θεός, αν τον βρίσω στα σοβαρά θα τρέχει να κρυφτε | | |
Σαν πέσει η νύχτα, τα πουλιά, τραβάνε στη φωλιά τους
τ` άστρα μας φωτίζουνε με τη φεγγοβολιά τους
Η κουκουβάγια, θα σταθεί ψηλά, στα κεραμίδια
φόβο, σ` ανθρώπους θα σκορπά κι οι γρύλοι με παιχνίδια
Ογκιώνης πάνω στη σκεπή, κανείσ μας, δεν τον βλέπει
και το φεγγάρι, εκεί ψηλά χρυσές κλωστές μας πλέκει
Οι δουλευτάδες απ` τη γη, μαζευονται στο σπίτι
μιά ολόγλυκη αγκαλιά, έχει κάθε σπουργίτι
Σαν πέσει η νύχτα, πέφτουνε, σκιές, στούς άδειους δρόμους
κι ανθρώποι μόνοι και σκυφτοί, χαμένοι σε διαδρόμους
Η πολιτεία θα φορά, τα γιορτινά της φώτα
τα ζευγαράκια, αγκαλιά, ζωής, όμορφη νότα
Στα πεζοδρόμια, στα κουτιά, έρμες κάτι ψυχές
που κι ο Θεός, τις ξέχασε, υπάρχουν, μοναχές
Στις σκοτεινές γωνιές θα δείς, κάτι παιδιά
με άδεια μάτια, να ζητούν, δόση, για τη βραδιά
Κορίτσια, όλων των φυλών, δυστυχισμένα πλάσματα
τον έρωτα, της μιάς στιγμής, προσφέρουν, μ` ανταλάγματα
Σπασμένα, καρυδότσουφλα, που μάνα τα εγένα
αγρίμια, μές στα σκοτεινά, είν κοινωνιας γεννα
Ολοι, οι νοικοκύρηδες, τραβάνε για το σπίτι
τα τρελά, της γής πουλιά, μήτε αγκαλιά, μήτε σκήτη
Τ` αλλιώτικα, κείνα παιδιά, ψάχνουν, λίγη αγάπη
εκείνα, που τα δείχνουνε, λες και τους λείπει κάτι
Είναι και αγόρια, που πουλούν, το σώμα για λεφτά
της μέρας ευυπόληπτοι, πληρώνουνε για αυτά
Η νύχτα, πέπλο βάζει, κρύβει τις πληγές
κι ο πόνος δεν ακούγεται, πνίγονται οι κραυγές
Μα, έχει ζωγραφιά, τα ομορφά μας, νιάτα
γελώντας, πάνε για ρακές και μοιάζουνε, με άστρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-12-2016 @ 01:48 | ::hug.:: | | Κων/νος Ντζ
03-12-2016 @ 08:23 | Καλημέρα Γεωργία!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
03-12-2016 @ 08:37 | Καλημέρα Γεωργία !!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Γιάννης Κατράκης
03-12-2016 @ 09:25 | Η νύχτα, πέπλο βάζει, κρύβει τις πληγές
κι ο πόνος δεν ακούγεται, πνίγονται οι κραυγές
Μα, έχει ζωγραφιά, τα ομορφά μας, νιάτα
γελώντας, πάνε για ρακές και μοιάζουνε, με άστρα
Η δυστυχία και η ομορφιά ..μαζί .. πινελιές ..απο καταθλιπτικά αλλά και ζωηρά χρώματα ...
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ....... ::love.:: ::hug.:: ::love.:: | | heardline
03-12-2016 @ 13:05 | Βρε χαζή πλάκα κάνω, πειράζω αλλά στο βάθος όλους τους αγαπώ.
Έχω κάτι μαζί σου;;
Έχω κάτι με τον Ελπήνορα;
Έχω κάτι με τον Νέτα;
Γράφει, δεν γράφει καλά, εμένα τι λόγος μου πέφτει;;
Μα κι ο καθένας μέσα του γνωρίζει ή οφείλει να γνωρίζει το μέγεθός του.
Τι εγώ θα τον μυήσω;;;
Πειράζω και δεν βλέπω μια αντίδραση αστείου περιεχομένου.
Όμως αυτό είναι κακό για τον μη ακολουθούντα του αστείου μου.
Προς τι η τόση σοβαρότης;;;; | | heardline
03-12-2016 @ 13:09 | Όσο για τα ποιήματά μου, δεν τα δουλεύω καθόλου. Αυτά γράφοντα σε 5 λεπτά, σαν υδρορροή να τρέχει, ή σαν ρυάκι ασταμάτητο.
Μόνο με τον καιρό κι αν θέλω να προβώ στην έκδοσή τους, ή να τα δωρίσω σε δήμους, ομίλους, πινακοθήκες, μουσεία κ.λ.π., τότε τα επεξεργάζομαι προσθαφαιρώντας λέξεις αν χρειαστεί. | | heardline
03-12-2016 @ 13:29 | Εν τω μεταξύ κι επειδή δεν έχω δυνατότητα απάντησης/σχολίου στο στο σχόλιό σου στο σημερινό μου, απαντώ εδώ.
Όλα μου τα ποιήματα είναι επιτυχή, ποιητικώς, στο θέμα, στη σύνθεση, στο ταλέντο.
Όλα τα ανωτέρω χαρίσματα χαράσσουν ένα δρόμο στον αναγνώστη και του μιλάνε καθοδηγώντας τον.....
Θα φαίνομαι εγωιστής, μα αυτά πιστεύω για εμένα.
Αν κρίνω δε και από την αναγνωσιμότητα σίγουρα αυτό διαφαίνεται.
Υπήρξαν και υπάρχουν ποιήματά μου που ξεπερνούν τις 100 αναγνώσεις, μέχρι και που εκτινάσσονται στις 300 ~400.
Δεν σε διαβάζει έτσι τυχαία ο άλλος Γεωργία.
::smile.:: | | φραγκοσυριανος
03-12-2016 @ 13:36 | ::up.:: ::love.:: ::up.:: | | errikos_rwot
03-12-2016 @ 18:54 | Υπέροχο!!!
::smile.:: | | χωρίς λόγια
03-12-2016 @ 23:37 | !!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
