| |
Κι εγώ που νόμιζα πως επέστρεφες για μένα
κάθομαι στ αμάξι με δυο ματια βουρκωμένα και απλά κοιτώ
Κι εγώ που νομιζα πως μ είχες πεθυμησει
βλέπω ολα πίσω σου τα χεις αφήσει
ποσο σε μισώ
Είναι στη θέση μου ο χειρότερος εχθρός μου
δήθεν φίλος σου και πρωιν κολλητός μου
το σοκ είναι ισχυρό
Αχ και να ήταν στο μυαλό μου αυτο το σκηνικό
να ταν όνειρο της νύχτας παραπλανητικό
να βλεπα απλά ένα έργο κινηματογραφικό
μα είναι η σκληρή αλήθεια που έπεσε απ τον ουρανό
κι ετσι απλά αποδεικνύει νόημα σκοτεινό
στην ζωή θα την πατήσεις από αδερφό
Κι εγώ που νόμιζα θα ζήσω δίπλα σου καιρό
έχω γίνει από άρχοντας σου χάδι φιλικό
Κι αν ρωτήσουνε που πήγε το φιλότιμο
θα τους πω το χουν σβήσει απ το λεξικό
Αχ και να ήταν στο μυαλό μου αυτο το σκηνικό
να ταν όνειρο της νύχτας παραπλανητικό
να βλεπα απλά ένα έργο κινηματογραφικό
μα είναι η σκληρή αλήθεια που έπεσε απ τον ουρανό
κι ετσι απλά αποδεικνύει νόημα σκοτεινό
στην ζωή θα την πατήσεις από αδερφό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
