| |
| | Ερμιόνη Αύγουστος του 94....γλυκές θύμησες |  | | | Τα βρήκα απόψε στο συρτάρι μαζί με κοχυλάκια και αποξηραμένα τριαντάφυλλα, τα μόνα ερωτικά γράμματα που έχω λάβει, ένας αθώος έρωτας πανέμορφος σαν τη ψυχή του Δημήτρη που τα έγραψε, η ομορφιά της αθωότητος μένει αναλλοίωτη στο χρόνο. Να είναι καλά όπου κ | | |
Γλυκιά μου αγαπούλα
Είσαι ενα ποτάμι αργό, με την ιλιγγιώδη ταχύτητα της ζωής
που ξαφνικά κάνει τα χρόνια να φαίνονται στιγμές
Ενα ποτάμι πικρό και εύθυμο, κοκκινο, κατακκόκινο σαν τόν
ήλιο το αίμα πάει παντού, παντού και πουθενά
Κι η ζωή που λέμε, ενώ βράζει και τρέχει, μένει μία
ζωή αιχμάλωτη, ακίνητη, σαν νερό ανήσυχο μπροστά
σε φράγμα ήσυχο, λίμνη, δίπλα σε καταράχτη,
καλοκαίρι ερωτευμένο με τη θύελλα.
Το αίμα μου βράζει για σένα για του πόθου τα ψέματα
και σκάει απο το καημό του, πάει κι έρχεται στη καρδιά μου
καρδιά μου, για σένα
ακούραστο, ανεξάντλητο, ασταμάτητητο
Σε βλέπω μαυρόασπρη και γοητευτική σαν σε παλιά ταινία
τώρα...απο μέσα μου εγώ ερυθρόδερμος
εκτος οθόνης
με όλα τα χρώματα του πολέμου, βαμμένος
τρελαμένος.
Θέλω να ξεχυθώ κατά πάνω σου
να σου πάρω τα μυαλά και τα μαλλιά,
να σε πάρω με το καλπασμό των αρτηριών μου
με τη φωτιά των πνευμόνων μου,
να σε φέρω εδώ μεσα, στη σκιά μιάς πραγματικής
σκηνής ζωής
στο καταυλισμό δίπλα στο ποτάμι του δικού μου χρονου
Να σε συγκινήσω με του εαυτού μου την αθώα, αγριότητα
με τον χωρίς μεταμφιέσεις επίμονο πρωτογονισμό μου,
Θυμασαι..που είδαμε μαζί το έργο?
Θυμάσαι.. που ξέραμε απο την αρχή πως όποιος
δεν γονατίζει χάνεται
γιατί οι σχέσεις είναι σκληρές κι οι άνθρωποι σκληρότεροι?
Θυμάσαι...αγάπη μου, πως ήμασταν και εμείς ξαφνικα
σε εκείνο, το άγνωστο ποτάμι
χέρι, χέρι, στην ίδια ζωή
και σκεφτόμασταν τα ίδια την ίδια στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-12-2016 @ 00:54 | Το να μείνεις πιστός και ενάρετος σ` αυτή τη ζωή είναι
στ` αλήθεια δύσκολο, πολύ δύσκολο...αν γύριζα το χρόνο
πίσω....ίσως τα έβλεπα αλλιώς....τι μένει τελικά σ` αυτή
τη ζωή?? λίγη αμαρτία δεν θα έβλαπτε!!! καλή σου ώρα ακριβέ φίλε,
τα γραμματα και τα κοχυλάκια με το σ` αγαπω, είναι στο συρτάρι
μου και θα είναι πάντα. Μικρός τα διάβασε ο Γιάννος και ρώτησε.....τι είναι αυτά μαμα?????
Ενας αθώος έρωτας Γιάννο.................. | | aridaios
12-12-2016 @ 02:39 | Θέλω να ξεχυθώ κατά πάνω σου
να σου πάρω τα μυαλά και τα μαλλιά,
να σε πάρω με το καλπασμό των αρτηριών μου
με τη φωτιά των πνευμόνων μου, ::love.:: ::love.:: ::rock.::
Πω Πω Πω
Τι στιχος... | | Γιάννης Κατράκης
12-12-2016 @ 04:37 | Σε βλέπω μαυρόασπρη και γοητευτική σαν σε παλιά ταινία
τώρα...απο μέσα μου εγώ ερυθρόδερμος
εκτος οθόνης
με όλα τα χρώματα του πολέμου, βαμμένος
τρελαμένος.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ¨ΟΜΟΡΦΟ !!!!!!!! ::love.:: ::hug.:: | | Κων/νος Ντζ
12-12-2016 @ 07:18 | Πάρα μα πάρα πολύ καλό!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
12-12-2016 @ 10:37 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ταπεινος ναρκισσος
12-12-2016 @ 11:54 | Καθρεπτισμένο με απερίφραστη ευγενική ωραιότητα ! ! !
Στα Ουράνια απερίγραπτα Φιλοσοφίζεται με Ατελεύτητη των
παθών Ομορφοσύνη ! ! !
Καλημέρα και καλή εβδομάδα Γεωργία ! ! ! | | φραγκοσυριανος
12-12-2016 @ 18:50 | ::theos.:: ::kiss.:: ::theos.:: | | φραγκοσυριανος
12-12-2016 @ 18:50 | ::up.:: ::kiss.:: ::up.:: | | χωρίς λόγια
12-12-2016 @ 22:07 | Ωραίο! | | **Ηώς**
12-12-2016 @ 22:13 | «ποιός θα μας θυμάται μάτια μου στο χρόνο
εσύ, εγώ και τ'όνειρο που ζήσαμε αντάμα» ::love.:: | | errikos_rwot
12-12-2016 @ 22:46 | Υπέροχο!!!!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
