[align=center]μη διαπραγματευσιμο
θανασιμος πονος αναρχος
ζωη στα ματια απροσμενη..
η πρωτη εντυπωση
απο ακυρωση σε ακυρωση
τελευταια στιγμη στο φως..
χορος σε γιορτη
που δεν τον περιμενει κανεις
εκτελεσμενος θαρρεις στην προβα
και θα βγεις μονος ανυποπτα και απο σενα
ανεξακριβωτα φευγαλεα ανεξελεγκτα
μια παιδικη ηφαιστειωδους ευφορια
στα μουτρα μιας φρικαλεας
ματαιοτητας -κουφοτητας σα φτυσια!
πεθαινεις, να καταπιεις τη σωστη ληθη
αντι τη γλωσσα σου μοναχα..
σα χρυσοψαρο στη γυαλα
πεθαινεις, να κανεις νερο το γυαλι
το σπασμενο στο πατωμα κυμα..
μ αρεσεις η βροχη μ αρεσει
το χαμογελο η αντηλια στο συννεφο
και δεν αλλαζω τιποτα και δεν με συγχωρεις
απαρατηρητη σαμπως περασω ησυχη
στη σιωπη που κανει
την κλειστη ομπρελα μαγικη σκουπα
και τα λογια μας μπαστουνια..
κινηματα ολοενα ανεξαντλητα και τα σωματα
κερια στη βιτρινα φωτια
και το σιωπητηριο, της καρδιας
η στιγμη βρυση ακαταλληλη για διορθωσεις..
[align=center]
