|  | Πλανευτρα γη
 Μας συγκρατεις εδω προσγειωμενους...
 Είναι η μοίρα μας
 Το ριζικό μας
 Ν αγναντευουμε τα πέλαγα μοναχοι...
 Με φρουδες ελπίδες
 Το σώμα προσκολλαται στα υλικα
 Και η ψυχή στα άυλα ξενύχτια
 Τα ντερτια της κρυφά τα σκιάζει το φεγγάρι
 Οι έρωτες το βάφουν κόκκινο
 Λες κι έχει χρώμα η αγάπη
 Μοναχα ο πόνος είναι βουβος σιωπηλός και μαύρος.
 
 
 | 
 |  |  |  |  |  |  |  |  | Στατιστικά στοιχεία |  |  |  |  | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
 
 |  |  |  |  |  |  |  | 
 
 
 
 |