| |
η φλογα μεσα απ τα ματια σου
η λαμψη που σε περιεβαλε αχνα
οταν ηρθες κατα πανω μου
αχναρι στο κενο
το γυμνο στον καιρο
τα φυλλα οταν πεφτουν δεν ειναι μασκες
τα πουλια οταν αποδημουν δεν ειναι φυγη
σημαδια σα κι αυτα
και δεν ειναι κανονας δεν ειναι εξαιρεση
σαν απλοτητας κωδικες
γραμμες στον οριζοντα
φαντασου, σωματα ανοιχτα
κι αν κανεις να τα σπασεις ή να τα ακινητοποιησεις
με τιποτα δεν την βρισκεις
κι ουτε μονος
αλλα..ζουν οι εποχες
η μια μετα την αλλη κυκλικα, το ταξιδι
διχως υπερ και υπο
ηχος φως σιωπη
το μαυρο και το λευκο απ τη μια, απ την αλλη τα βασικα
η ανυπαρξια κι υπαρξη γευσης και οσμης
στο μαυρο και στο λευκο και στο ουρανιο τοξο συνυπαρξη
στον αποχαιρετισμο και στο καλωσορισμα
βρεχει ο,τι καιρο κι αν εχει, το μονο που 'θελα
ομο..ψυχια
το να ακολουθεις την φυση δεν ειναι κατι
η αναλλοιωτη βαση στη μεταλλαξη
και η πετρα δεν ηταν κι ουτε θα΄ναι, πετρα
απ τα δοντια τη καρδια και τ ακρα
τα σημαδια σημαδια
για λιγη σιωπη στο τιποτα
το αναντικαταστατο οτι με ξυπνα
οτι το ονειρο σβηνει και καθε φορα χαμενη
και δεν χρειαζεται να θυμηθω
οτι με φερνει παλι μπροστα του κ'ερωτευομαι
τα φρεσκα σα χιονι απατητο σημαδια σου
ειναι παπαρουνες ειναι καταχειμωνο
κι ειναι ολανθιστες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
