| |
Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
η σκόνη του χρόνου σκεπάζει την μνήμη,
και φέρνει σκοτάδι....την μέρα την σβύνει,
σαν μαύρο σεντόνι σκεπάζει το φως,
κι εγώ να φωνάζω...που ειν΄ο Θεός....
το μαύρο απλώνεται...πάει παντού,
σκεπάζει τα κύτταρα...θολώνει το νου...
κι εγώ σαν χαμένος...μες στο σκοτάδι,
νοιώθω της νύχτας το άγριο χάδι....
η σκόνη σκεπάζει του μυαλού τα τοπία...
θαρρω είμαι μέσα σε μιά ουτοπία....
ομίχλη πυκνή, στου νου τα πελαγη,
κι εγώ αγριεμένος....σαν ένα λιοντάρι....
γυρεύω στο φως να δω μονοπάτι...
να βρω μιά διέξοδο...μιά ακτίδα, ένα κάτι....
την σκόνη να διώξω...την μνήμη να βρω...
να φτάσω στ΄αστέρια...για να βρω τον Θεό....
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
