| |
Ώρα χτυπούσε το μηχάνημα ανίχνευσης μεταλλικών αντικειμένων
στην είσοδο του Υπουργείου.Αμήχανα τα όργανα
της τάξης,προσπαθούσαν να εντοπίσουν την αιτία
κι όταν απο είδαν ,απογοητευμένοι,μου επέτρεψαν την είσοδο.
Τους χάρισα ένα χαμόγελο μα αυτοί καθώς δεν ήταν συνηθισμένοι
σε τέτοιου είδους επικοινωνία άλλαξαν την απόφασή τους.
Έκριναν πως το χαμόγελό μου αποτελούσε κίνδυνο ανεξακρίβωτο,
για την υπόσταση του Υπουργού. Από κείνη τη μέρα,ποτέ ξανά,δεν τους χαμογέλασα.
Χρειαζόμουν το ψωμί.
Πέταξα κι εκείνο το σκουριασμένο ποδήλατο που κουβαλούσα στην καρδιά μου.
Με αποκατεστημένη πιά την υπαλληλική μου υπόληψη,
ελεύθερος κυκλοφορώ στα γραφεία και τους διαδρόμους της Υπηρεσίας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
