Το τζάκι καίει συνεχώς ,το κρύο πολύ τσουχτερό
οι φλόγες χοροπηδούν σε έναν ξέφρενο χορό.....
κι εκεί μέσα,ανάμεσα στη πυρωμένη θράκα ψάχνω
για το χθές για ότι του ανήκε για το ότι διεκδικούσε
μα δεν υπάρχει ίχνος ,μόνο ένα άγνωστο φθονερό
πίσω απο τα νοτισμένα τζάμια χαζεύω τις ατέλειες
που κρύβουν τα κρεμαστά κρυσταλλένια σπαθιά...
το πουπουλένιο κάτασπρο χιόνι που ψιλοασημίζει
τις κραυγές της νύχτας που τρομάζουν την σιωπή
πόσο θλιμμένες είναι απόψε του βάζου οι καμέλιες
όνειρα ,νοτισμένα όνειρα απο το δάκρυ του χρόνου
μνήμες που οργιάζουν στο παραστράτημα στιγμών
λάθη που μαστίγωσαν την αξιοπρέπεια και πάτωσε
εγωισμοί που τα βέλη τους σημάδεψαν μόνο κέντρο
κι ένας σφάχτης που φώλιασε μόνιμα......του πόνου
ίσως η μοιρα μας προσκάλεσε ,ίσως εμείς διαλέξαμε
μάλλον δεν διεκδικήσαμε την αγάπη όσο της άξιζε....
δεν παλέψαμε ν' εξοντώσουμε ότι ανηλεώς την έφθειρε
κλεισμένοι στους εαυτούς μας,βάζοντας στοιχήματα
ούτε η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας κι ας παίξαμε.
εγωισμοί που τα βέλη τους σημάδεψαν μόνο κέντρο
κι ένας σφάχτης που φώλιασε μόνιμα......του πόνου ::love.::
κλεισμένοι στους εαυτούς μας,βάζοντας στοιχήματα
ούτε η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας κι ας παίξαμε. ::hug.:: ::hug.:: γεμάτο συναισθήματα....
