| Ανοιχτό το παράθυρο στο πρώτο καλωσόρισμα της μέρας
η ρόδινη αυγή γεύεται την αλμύρα της γαλανής θάλασσας
τα λιγοστά λουλούδια ,κόσμημα της πρωινής μου καλημέρας
εσύ αγάπη μου"ένας απαλός,καλοσυνάτος αγέρας που φυσά"
η μορφή σου στριφογυρίζει σαν το φτερούγισμα του γλάρου
σαν τις κινήσεις της ταλαντευόμενης δεμένης βαρκούλας.....
μπερδεύεται και γίνεται σμιγάδι με τον καπνό του τσιγάρου
αναπνέω το άρωμά σου κι ο νούς ξεφαντώνει κι αλητεύει μαζί
νοτισμένο όνειρο με γεύση πραγματικότητας,βγαίνει λιάζεται
τόσο μακριά και τόσο κοντά ταυτόχρονα ,τακιμιάζει με τη σιωπή
απο της μοναξιάς τους αντάρτες και τα φαντάσματα δεν σκιάζεται
πίνει νερό απο το κιούπι τ'έρωτα κι εξωμολογείται τ'αμάρτημά του
στα κατακάθια του πρωινιάτικου καφέ διαβάζω καθαρά τ'όνομά σου
σε κάθε εισπνοή τα ρουθούνια μπουκώνουν απο την αλμύρα ....
στιχοιματίζω στις άπιαστες αναλαμπές της σκέψης, για φαντάσου
το άτρωτο μέλλον διχάζει και πάλι την ηρεμιά της θαλάσσιας θέας....
....@....
26-12-2016
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|