| |
ΗΣΟΥΝ ΑΝΑΣΑ
Ήσουνα κάποτε το φως μου,
ο ήλιος που με φώτιζε
ήσουν αυτή που με νερό,
αθάνατο με πότιζε,
ήσουν ανάσα και πνοή μου,
ησουν η ίδια η ζωή μου,
ήσουν ο λόγος που γελουσα,
ήσουν η αφορμή που ζούσα,
μα τώρα έγινες σκοτάδι,
και η ζωή μου ένα ρημάδι,
γιατί χωρίς λόγο κι αιτία,
μου χάρισες τη δυστυχία,
έτσι απλά μου είπες φεύγω,
δίχως να δόσεις εξηγήσεις,
ήθελες έτσι ξαφνικά,
νέα σελίδα να γυρίσεις,
και νοιώθω τώρα σαν χαμένος,
χωρίς ελπίδα, δίχως φως,
να αναρωτιέμαι, πως θα ζήσω,
αφου με πνίγει ο καυμός,
ήσουνα κάποτε το φως μου,
κι έγινες μαύρο σκοταδι,
δεν θα ξανάχω το φιλί σου,
και δεν θα νοιώσω άλλο χαδι
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
