| Πώς πέρασαν οι χρόνοι
κι έφυγαν τα νιάτα,
σαν του μπουχού τη σκόνη,
ανάθεμα τα!!!
Κλωνί – κλωνί
με υπομονή από τα αγκάθια
να μαζεύω της ζωής τα στάχυα!!!
Τώρα σα γέρικο σαπιοκάραβο ,
τσακισμένο στα βράχια ,
χρόνια δεμένο στον κάβο.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|