| |
| | Φαντομάς |  | | |
Θ’ αποδράσω νωρίς, μη το λες,
να πνιγεί στην νυχτιά ο οντάς σου,
του έρωτά μας οι άγιες φυλές
με βοηθάνε να έρθω κοντά σου.
Με πονά το φριχτό μου κελί
τόσα βράδια γλυκιά μου κλεισμένος,
το φιλί σου μου λείπει πολύ
στο αγαπώ σου τρελά εθισμένος.
Θ’ αποδράσω ξανά, μη το πεις,
σε κανένανε, έρχομαι, βιάσου,
σαν αστέρι, σαν γιος αστραπής,
να βρεθώ μέσα στην αγκαλιά σου.
Φτιάξε πέλαγος φως μου για μας
και σβηστό να κρατάς το κερί σου,
στα κρυφά, θα ‘ρθω σαν «Φαντομάς»,
τους λυγμούς νά ‘βρω της ηδονής σου!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
11-01-2017 @ 14:27 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γιάννης Κατράκης
11-01-2017 @ 16:21 | Θ’ αποδράσω ξανά, μη το πεις,
σε κανένανε, έρχομαι, βιάσου,
σαν αστέρι, σαν γιος αστραπής,
να βρεθώ μέσα στην αγκαλιά σου.
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
11-01-2017 @ 16:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
Πάντα καλός, πάντα ιδιαίτερος! | | Αναπάντεχος
11-01-2017 @ 21:21 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
